Ryan, Cody, Troy, Fynn, Lyam en Kyle

Wij wonen in Amerika en we houden beiden niet van lange namen. Ons eerste kind moest dan ook een korte, stoere Amerikaanse naam krijgen, op de eerste site die we bezochten kwamen we al de naam Ryan tegen: stoer, modern, maar niet raar. De perfecte naam voor onze eerste zoon! Als Ryan een meisje was geweest had hij Fay geheten, deze naam hadden we dus ook voor als de tweede een meisje zou zijn. Niets bleek minder waar: nog geen jaar na de geboorte van Ryan bleek ik zwanger van een tweeling: twee jongens. Ook voor deze jongens wilden we een korte naam, we kwamen al snel de naam Cody tegen. Wederom een naam met 4 letters een y in de naam. Voor zijn tweelingbroertje hebben we toen ook naar zo’n naam gezocht, dat werd Troy. Cody en Troy, het paste goed bij de naam van de grote broer en ze kwamen ook veel voor in de streek waar wij wonen. We wilden beiden graag een vierde kindje, maar pas als de jongens wat ouder zouden zijn. Echter, toen de tweeling net een jaar oud was, bleek ik opnieuw in verwachting. Iedereen hoopte op een meisje, wij echter niet. Wij zouden het maar zielig vinden, een meisje tussen al die jongens. Voor een jongen vonden we de naam Finn altijd al mooi, maar om de naam beter bij die van zijn broers te laten passen, maakten we er Fynn van. Met de 20-weken echo werden we verrast: we waren opnieuw in verwachting van een tweeling, wederom twee jongens. Voor onze 5e jongen vonden we de naam Liam, geschreven als Lyam. Toen de jongste tweeling twee jaar oud was, besloten we om voor een zesde kindje te gaan; de twee tweelingen trokken erg met elkaar op en Ryan viel er vaak buiten, we wilden nog een broertje of misschien wel een zusje voor hem. Na 4 maanden was het opnieuw raak, we waren weer zwanger. Ook dit kindje bleek een jongen die we de naam Kyle gaven. Ryan, Cody, Troy, Fynn, Lyam en Kyle. Stoere namen, duidelijk en niet raar; helemaal perfect!